Descent from Mount Ararat in November 1870 Ivan Konstantinovich Aivazovsky (1817-1900)

ԱՐԱՐԱՏ
Իմ Առաջնորդ,իմ Աստված,իմ Սրբապատկեր,
Հարյուր անգամ կյանքից դու թանկ,
Հայրենիքիս Արքայական թագ,
Տրված է մեզ Աստծով ընդմիշտ:
Կանգնած ես միշտ հսկա,ճերմակ,
Հայացքդ քո երբեմն մռայլ,
Հայացքը մեր ուղղում ենք քեզ-
Մեր Հույսն է երևում այնտեղ:
Աստծուց խնդրում ենք քեզ համար,
Թողնի որ մեզ,քեզ ազատենք,
Արարատը մեր լուսափայլ,
կանչում է իր որդիներին:
АРАРАТ
Мой Вождь, Мой Бог, Моя Икона,
Дороже жизни во стократ,
Отчизны царская корона —
Дана нам Богом навсегда.
Стоишь всегда седой, великий,
С угрюмым взглядом иногда,
Бросая взгляд наш на тебя —
Надежда наша там видна.
И просим Бога за тебя,
Дать нам освободить тебя.
Наш лучезарный Арарат
Зовет сынов своих сюда! 
ԱՐԱՐԱՏ
Իմ Առաջնորդ, Աստված, Սրբապատկեր,
Կյանքիցս թանկ ես դու հարյուր անգամ,
Արքայական մի թագ Աստվածաբեր՝
Հայոց պսակ ազնիվ, հավերժական:
Կանգուն ես դու՝ ճերմակ ու վեհաշուք,
Խոժոռ հայացքը սևեռել երկրին,
Իսկ մենք՝ մի ազգ, մի մոլորված մանչուկ,
Հույսով նայում՝ կիտված քո հոնքերին:
Մեր սրբազան աղոթքն է առ Աստված,
Որ ուժ տա՝ ազատենք քեզ ոսոխից,
Դու ե՛տ կանչի որդիներիդ մեկնած,
Որ մեծ հրաշքով դուրս գանք որոգայթից: